သဘောပေါက်အောင် လုပ်ရန်နည်း (အပိုင်း – ၃)

သဘောပေါက်အောင် လုပ်ရန်နည်း (အပိုင်း – ၃)
ဒယ်နီယယ် ဝက်ဘ်စတာသည် အမှုလိုက် အကောင်းဆုံးသော ရှေ့နေများထဲတွင် တစ်ဦးအပါအဝင်ဖြစ်လေသည်။ ဤသို့ ရှေ့နေကြီးတစ်ဦး ဖြစ်သည့်တိုင်အောင် လျှောက်လဲရာတွင် ‘ဂျူရီ လူကြီးများ သဘောတစ်ခုပါပဲ’ ‘လူကြီးမင်းများခင်ဗျာ၊ ဤအချက်သည် စဉ်းစားရန်ကောင်းသော အချက်တစ်ခု ဖြစ်ကောင်းဖြစ်ပါလိမ့်မည်’ ‘ဤအချက်များကို လျစ်လျူရှုလိမ့်မည် မဟုတ် ဟူ၍ ကျွန်တော် ယုံကြည်ပါသည် လူကြီးမင်းများခင်ဗျာ’ ‘လူကြီးမင်းများသည် ပုထုဇဉ်တို့၏ စိတ်ဓာတ်ကို ကောင်းစွာ သိရှိပြီးသည့်အတိုင်း ဤအချက်များ၏ အရေးကြီးပုံကို လွယ်လင့်တကူ မြင်နိုင်ကြပါလိမ့်မည်’ စသော သာယာနာပျော်ဖွယ်ဖြစ်သည့် စကားလုံးများကို သူ၏လျှောက်လဲချက်များတွင် ထည့်၍သုံးလေ့ရှိလေသည်။ ငါ့စကား နွားရဟူသော သဘောမျိုးဖြင့် ပြောလေ့မရှိ။ တစ်ဖက်သားအပေါ်တွင် တင်စီး၍ ပြောလေ့မရှိ။ ထိုကဲ့သို့ သာယာနာပျော်ဖွယ်ကောင်းသော စကားမျိုးကို ပြောတတ်ခြင်းသည် နာမည်ကြီးသော ရှေ့နေတစ်ဦးဖြစ်အောင် သူ့ကို များစွာကူညီခဲ့လေသည်။

ယခုစာကိုဖတ်နေသော အဆွေသည် မန်နေဂျာ ဗလက်ကဲ့သို့ သပိတ်ကိစ္စကို ဖျန်ဖြေ၍ ဝက်ဗစတာကဲ့သို့ ရှေ့နေလိုက်ရသောအလုပ်မျိုး လုပ်စရာမရှိဟု ဆိုစေကာမူ အနည်းဆုံး အဆွေငှားနေသော အိမ်လခကိုမူ လျှော့ရန် အလိုရှိသည်ကား အမှန်ပင်ဖြစ်တော့၏။ ကဲ သာယာနာပျော်ဖွယ်ဖြစ်အောင် ပြောဆိုခြင်းသည် အိမ်လခ လျှော့စေချင်သော အဆွေအား မည်ကဲ့သို့ ကူညီမည်ကိုသိရအောင် အောက်ပါသာဓကတစ်ခုကို ဖတ်လိုက်ကြဦးစို့။

အိုအယ်စထရော့ဆိုသူ အင်ဂျင်နီယာတစ်ဦးသည် သူငှားနေသော အိမ်လခကို လျှော့စေချင်၏။ သူ၏ အိမ်ရှင်သည် အပြောရ မာချာကြောင်းကိုလည်း သူသည် ကောင်းစွာ သိ၏။ ထိုအိမ်ရှင်နှင့် ဆက်ဆံပုံကို ကျွန်ုပ်၏ တပည့်များအား အောက်ပါအတိုင်း ပြောပြဖူးလေသည်။

ကျွန်ုပ်ငှားထားသော ရက်စေ့လျှင် ကျွန်ုပ်နေသောအိမ်မှ ပြောင်းတော့မည်ဟု အိမ်ရှင်ထံသို့ အကြောင်းကြားလိုက်၏။ စင်စစ်မူကား ထိုအိမ်မှ ကျွန်ုပ်မပြောင်းလို။ အကယ်၍သာ အိမ်လခလျှော့လျှင် ဆက်၍နေချင်၏။ သို့ရာတွင် အိမ်လခလျှော့ရန်အတွက် မျှော်လင့်ချက်မရှိပေ။ အိမ်လခလျှော့အောင် အခြားသော အိမ်ငှားများလည်း ကြိုးစားခဲ့ဖူးလေပြီ။ မည်သူမျှ မအောင်မြင်ခဲ့ပေ။ အိမ်ရှင်သည် ဆက်ဆံရ အလွန်ခဲယဉ်းသူဟု လူတိုင်းကပြော၏။ သို့ရာတွင် ‘ငါဟာ မိတ္တဗလဋ္ဋီကာကို သင်ထားတဲ့လူတစ်ယောက်ပဲ၊ ငါ့နည်းတွေ ဘယ့်နှယ်နေမယ်ဆိုတာ အဘိုးကြီးကို စမ်းကြည့်ရဦးမယ်’ ဟု ကျွန်ုပ်ကိုယ်ကို ကျွန်ုပ် ပြောမိလေသည်။

ကျွန်ုပ်၏စာကို ရရှိသောအခါ အိမ်ရှင်နှင့် သူ၏မန်နေဂျာသည် ကျွန်ုပ်ရှိရာသို့ လိုက်လာကြ၏။ ကျွန်ုပ်သည် ကျွန်ုပ်၏အိမ်တံခါးဝတွင် အလွန်ရွှင်ပျဖော်ရွေသော နှုတ်ဆက်ခြင်းမျိုးဖြင့် အိမ်ရှင်ကို သွားရောက်ကြို၏။ စကားကို အတော်ကလေး ဖောင်လောက်အောင် ပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင်နှင့် ပြောလိုက်၏။ သို့ရာတွင် သူ၏ အိမ်လခကြီးကြောင်းကို စ၍မပြောဘဲ သူ့အိမ်ကို ဘယ်လောက်နှစ်ခြိုက်သည် ဟူသော စကားမှအစပြု၍ ပြောလေသည်။ ယုံပါတော့။ အိမ်ရှင်ကို ထောက်ခံစရာရှိလျှင် စိတ်ရောကိုယ်ပါ ထောက်ခံ၍ ချီးကျူးစရာရှိလျှင်လည်း ရက်ရက်ရောရော ချီးကျူးလျက်ရှိပါသည်။ သူ၏အိမ်ဆောက်ပုံကို ချီးကျူးပြီးလျှင် ဤအိမ်တွင် အနည်းဆုံး နောက်တစ်နှစ် ဆက်၍ နေလိုပါသော်လည်း မတတ်နိုင်သောကြောင့် ပြောင်းရွှေ့ရတော့မည်ဖြစ်ကြောင်း အိမ်ရှင်အား ပြောပြ၏။

အိမ်ရှင်သည် ဤကဲ့သို့အပြောမျိုးကို မည်သည့်အိမ်ငှားထံကမှ မကြားခဲ့ဘူးချေ။ ထို့ကြောင့် ကျွန်ုပ်၏ရင်းနှီးချိုသာသောစကားကို ကြားရသောအခါ ရုတ်တရက် ဘာကိုလုပ်ရမှန်းပင် မသိရှာချေ။

ထို့နောက် အိမ်ရှင်သည် သူ၏ဒုက္ခများနှင့်တကွ ဆူပူတတ်သော အိမ်ငှားများ၏ အကြောင်းများကိုပါ ကျွန်ုပ်အား ပြောပြလေသည်။ အိမ်ငှားတစ်ယောက်ကမူ သူ့ထံသို့ စာ ၁၄ စောင် တိုင်အောင် ရေးသားခဲ့ရာ ထိုအနက် အချို့တို့မှာ အိမ်ရှင်ကို စော်ကားသောစာများ ဖြစ်လေသည်။ အခြားအိမ်ငှားတစ်ယောက်ကမူ သူနေသောအခန်း၏ အပေါ်ထပ်တွင်နေသောသူကို အိပ်သည့်အခါ မဟောက်စေရန် အိမ်ရှင်က တားမပေးလျှင် အိမ်ငှားသည့် ရက်မစေ့ခင် အခြားအိမ်သို့ ပြောင်းဆင်းမည် အစရှိသော စာမျိုးကို ရေးသားခဲ့ဖူး၏။

‘ကျုပ်အိမ်ကို အဆွေလို ကျေကျေနပ်နပ်ရှိတဲ့ အိမ်ငှားမျိုးနဲ့ တွေ့ရတာ ကျုပ်အင်မတန် စိတ်ချမ်းသာပါတယ်’ ဟု အိမ်ရှင်သည် ကျွန်ုပ်အား ပြောလေသည်။ ထို့နောက် ကျွန်ုပ်ကိုယ်တိုင်က အိမ်လခလျှော့ရန် မတောင်းပန်ရဘဲနှင့် သူကစ၍ အိမ်လခကို အနည်းအကျဉ်း လျှော့ပေးမည်ဟု ပြော၏။ ကျွန်ုပ်သည် သူပြောသည့် နှုန်းထက် ထပ်၍ လျှော့စေချင်သေး၏။ ထို့ကြောင့် ကျွန်ုပ်တတ်နိုင်သည့် အိမ်လခနှုန်းကို ပြောပြသောအခါ ဘာမျှမငြင်းဘဲ အိမ်ရှင်သည် သဘောတူလေသည်။

ကျွန်ုပ် အိမ်မှ ထွက်သွားခါနီးတွင် ကျွန်ုပ်ဘက်သို့ လှည့်၍ ‘အိမ်ကို ပြင်ပေးစေချင်သေးရင် ပြောနော်’ ဟု ထပ်မံပြောသွားသေး၏။ အကယ်၍ ကျွန်ုပ်ကသာ အခြားအိမ်ငှားများ အသုံးပြုသောနည်းမျိုးကို အသုံးပြုခဲ့ပါလျှင် ထိုသူကဲ့သို့ပင် ရှုံးမည်မှာ အမှန်ဖြစ်၏။ ကျွန်ုပ် အောင်မြင်ခြင်းသည် ရင်းရင်းနှီးနှီး ကြင်ကြင်နာနာ ဆက်ဆံပေါင်းသင်းခြင်းကြောင့်ပင် ဖြစ်ပေသည်။

နောက်ထပ် သာဓကတစ်ခုကို ကြည့်ကြဦးစို့။ ဤအကြိမ်တွင် မိန်းမတစ်ယောက်၏ အကြောင်းကို တွေ့ရပေမည်။ ထိုမိန်းမသည် အထက်တန်းစားမိန်းမတစ်ဦးဖြစ်၍ သူသည် အခြားမဟုတ်၊ လောင်းအိုင်လန် အရပ်ရှိ ပင်လယ်ကမ်းပေါ်တွင် ဆောက်ထားသော ဂါးဒင်းစီးတီးတွင် ဝင်းခြံပိုင်ရှင် မစ္စဒေါ်ရယ်သီဒေးပင် ဖြစ်လေသည်။ သူ၏ အတ္ထုပ္ပတ္တိကို နားထောင်ကြဦးစို့။

ကျွန်မ၏မိတ်ဆွေတစ်စုကို များမကြာသေးမီက နေ့လယ်စာကျွေးရန် အိမ်သို့ဖိတ်ခဲ့၏။ မိတ်ဆွေများသည် လူကုံထံများဖြစ်သောကြောင့် ထိုစားပွဲတွင် အားလုံး ချောချောမောမော ဖြစ်စေချင်၏။ ဤကဲ့သို့ ဧည့်ခံပွဲများတွင် ဟိုတယ်မှူး အဲမီသည် ကျွန်မကို များစွာ အကူအညီပေးခဲ့ဖူးလေသည်။ သို့ရာတွင် ထိုဧည့်ခံပွဲမူကား ပေါ့ပေါ့ဆဆလုပ်ခဲ့၏။ နေ့လယ်စာစားပွဲသည် စိတ်တိုင်းကျ မဖြစ်ခဲ့ပေ။ ထိုစားပွဲတွင် အဲမီကိုလည်း မမြင်ရ။ ကျွန်မ၏ ဧည့်သည်အားလုံးအတွက် စားပွဲထိုးတစ်ယောက်တည်းကိုသာ လွှတ်လိုက်၏။ ထိုစားပွဲထိုးကလည်း လူကုံထံများကို မည်ကဲ့သို့ စားပွဲထိုးရမှန်း မသိချေ။ ကျွန်မ၏ အထူးဧည့်သည်ကို နောက်ဆုံးမှ စားပွဲထိုးလေ့ရှိလေသည်။ တစ်ခါလည်း ပန်းကန်ပြားကြီးထဲတွင် ဆလတ်ရွက်လေးတစ်ရွက်ကိုသာထည့်၍ ထိုဧည့်သည်ရှေ့တွင် ချပေးခဲ့သေး၏။ အသားတွေကလည်း မနူးမနပ်။ အာလူးကြော်များကလည်း ဆီတွေရွှဲနေ၏။ ကျွန်မလည်း အတိုင်းမသိ ဒေါသဖြစ်လျက် ရှိ၏။ ဧည့်သည်များ ရှိနေသောကြောင့်သာ ဟန်လုပ်၍ ပြုံးနေရ၏။ အဲမီကို တွေ့လျှင်မူကား ဝမ်းထဲရှိသမျှတွေကို အကုန်ထုတ်၍ ကြိမ်းလိုက်ဦးမည်ဟု အမြဲသတိရလျက်ရှိ၏။

ထိုဧည့်ခံပွဲကို ဗုဒ္ဓဟူးနေ့တွင် ကျင်းပ၍ နောက်တစ်ညတွင် လူများနှင့် ပေါင်းသင်းဆက်ဆံနည်းများအကြောင်းကို ပြောပြမည့် တရားပွဲသို့ ကျွန်မ တက်ရောက်ခဲ့ပါသည်။ ထိုတရားပွဲကို နာနေစဉ် အဲမီကို ကြိမ်းမောင်းလျှင် အပိုဖြစ်မှာပဲဟူ၍ စဉ်းစားမိပါသည်။ ကြိမ်းမောင်းလိုက်လျှင် သူသည် စိတ်ထဲတွင် အောက်သိုးသိုးဖြစ်ပြီးလျှင် ကျွန်မကို မုန်းခြင်းသာလျှင် အဖတ်တင်လိမ့်မည်။ ထိုမျှမကသေး နောင်ကို ကျွန်မအား ကူညီချင်သော စိတ်ထားများအားလုံး လွင့်ပျောက်ကုန်လိမ့်မည်။

နောက်တစ်နေ့တွင် အဲမီကို တွေ့လေသည်။ သူ့ကို ကြိမ်းလိမ့်မည်ထင်သောကြောင့် သူသည် မျက်နှာစူလျက်ရှိ၏။

ကျွန်မ။  ။ ‘အဲမီရေ မင်းမရှိတုန်းက ဧည့်ခံရတာ သိပ်နာတာပဲကွယ်၊ နယူးယောက်မြို့မှာရှိတဲ့ ဟိုတယ်မှူးတွေထဲမှာ မင်းဟာ အကောင်းဆုံးပဲ၊ ဗုဒ္ဓဟူးနေ့တုန်းက ဖြစ်တာတော့ ဘယ်တတ်နိုင်မလဲကွာ၊ အစာတွေကို မင်းကိုယ်တိုင် ဝယ်ပြီး ချက်တာမှ မဟုတ်ဘဲ’
အဲမီ။  ။ (ရွှင်ပျလာပြီးနောက်) ‘ဟုတ်တယ် မမ၊ မီးဖိုချောင်ထဲက ချက်တဲ့အကောင်တွေ ကိုယ်တိုင်မှားတာ၊ ကျွန်တော့်အပြစ်မဟုတ်ဘူး’
ကျွန်မ။  ။ ‘မမ သည့်ပြင် ဧည့်ခံပွဲတွေကိုလည်း ချိန်းထားသေးတယ်၊ အဲဒီဟာတွေကျရင် မင်းကိုယ်တိုင် ကူညီရလိမ့်မယ်၊ မီးဖိုချောင်ထဲက အကောင်တွေကို နောက်တစ်ကြိမ်လောက် ထပ်စမ်းကြည့်ရရင် မကောင်းဘူးလားဟေ့’
အဲမီ။  ။ ‘ကောင်းပါတယ် မမ၊ နောက်တစ်ကြိမ် ဆိုရင် ဒီလို မဖြစ်စေရပါဘူး’

ရက်သတ္တပတ် တစ်ပတ်လောက်ကြာသောအခါ နေ့လယ်စားပွဲတစ်ခုကို ကျွန်မ၏အိမ်တွင် ထပ်မံ၍ကျွေးပါသည်။ ဟင်းလျာများကို အဲမီနှင့် ကျွန်မတို့နှစ်ယောက် စီမံကြပါသည်။ သူ့အတွက် အပိုကြေးကို တစ်ဝက်ဖြတ်လိုက်၏။ သို့ရာတွင် ဗုဒ္ဓဟူးနေ့က သူကျူးလွန်ခဲ့သောအပြစ်များကို စိုးစဉ်းမျှ ဖော်မပြခဲ့ပါ။

ထမင်းစားခန်းထဲသို့ ဝင်လာကြသောအခါ စားပွဲပေါ်တွင် အမေရိကန်အလှနှင်းဆီပန်းကြီးများဖြင့် အလှပြင်ထားသည်ကို တွေ့ရ၏။ ဧည့်ခံပွဲကို အဲမီကိုယ်တိုင် အမြဲစောင့်ကြပ်လျက် ရှိသည်ကို တွေ့ရ၏။ အကယ်၍ ထိုနေ့က ကျွန်မ ဧည့်ခံနေသော သူ့မှာ မိဖုရားကြီးဖြစ်လင့်ကစား ထို့ထက်တိုး၍ ကောင်းအောင် သူသည် ပြုစုနိုင်တော့မည် မဟုတ်ပေ။ ဟင်းလျာများသည်လည်း အလွန်ကောင်း၍ ပူပူနွေးနွေး ရှိလေသည်။ စားပွဲထိုးမှာလည်း အပြစ်တစ်စုံတစ်ရာ မရှိချေ။ ယခင်ကကဲ့သို့ စားပွဲထိုးတစ်ယောက်တည်းမဟုတ်ဘဲ လေးယောက် စားပွဲထိုးကြလေသည်။ ဟင်းလျာကောင်းများကို အဲမီကိုယ်တိုင် စားပွဲထိုးလေ၏။

ကျွန်မတို့ ထမင်းစားပွဲမှ ထကြသောအခါ ကျွန်ုပ်၏ အထူးဧည့်သည်က ‘ရှင် ဒီဟိုတယ်မှူးကို ညှို့များထားသလား၊ ဒီလောက် ဂရုစိုက်တာမျိုးကို တစ်ခါဖူးမျှ မတွေ့ဖူးဘူး’ ဟု ကျွန်မကို မေးပါသည်။ ညှို့ထားသည်ဆိုသော စကားသည် မှန်ပါသည်။ သို့ရာတွင် အခြားအရာများနှင့် ညှို့ခြင်းမဟုတ်ပါ။ ခင်ခင်မင်မင် ရင်းရင်းနှီးနှီး ပေါင်းသင်းဆက်ဆံခြင်းဖြင့် ညှို့ထားခြင်းဖြစ်သည်။

သဘောပေါက်အောင် လုပ်ရန်နည်း

မူရင်းရေးသားသူ DALE CARNEGIE | ဘာသာပြန်ဆိုသူ ဦးနု၏ မိတ္တဗလဋ္ဋီကာစာအုပ်မှ ကူးယူဖော်ပြသည်။

အတွေးအခေါ်

# Open More Online