ဂျပန်ကလည်း ငဘကို တစ်ခါထုတ်၍ စစ်ပြန်သည်။
“စိန်နားကပ် ပေး” ဟု ဆို၏။ “ဘယ်မှာထားသလဲ” ဟု မေး၏။
“ဘယ်က စိန်နားကပ်လဲ” ဟု ငဘက ကြောင်တက်တက်နှင့် စောဒက တက်၏။
ငဘ၏ ကျောပြင်ကြီးကို ဂျပန်တစ်ယောက်က ကျိုက်ကျိုက်ဆူသော လက်ဖက်ရည်နှင့် ပက်လိုက်၏။
ဂျပန်ကလည်း ငဘကို တစ်ခါထုတ်၍ စစ်ပြန်သည်။
“စိန်နားကပ် ပေး” ဟု ဆို၏။ “ဘယ်မှာထားသလဲ” ဟု မေး၏။
“ဘယ်က စိန်နားကပ်လဲ” ဟု ငဘက ကြောင်တက်တက်နှင့် စောဒက တက်၏။
ငဘ၏ ကျောပြင်ကြီးကို ဂျပန်တစ်ယောက်က ကျိုက်ကျိုက်ဆူသော လက်ဖက်ရည်နှင့် ပက်လိုက်၏။
ငါးခုံးမ (အပိုင်း-၂) ~~~~ အသံမှာ သဲကွဲလာပြီ။ “သခင်မျိုးဟေ့ တို့ဗမာ။ အရေးတော်ပုံ အောင်ပြီ” ဟူသော ကြွေးကြော်သံကြီးသည် ငဘ၏ လယ်ကွင်းတည်းဟူသော ကမ္ဘာလောကကြီး
ချစ်ကြည်ရေးလမ်းစ (အပိုင်း – ၂) ~~~~
ငဘသည် အဟန်ရှုပ် ကြီးပွားသည့်အကြောင်းကို ဤမျှအထိသာ သိသည်။ အဟန်ရှုပ်က ငဘအား “မင်း ကြီးပွားချင်ရင်၊ ငါ့ကို ကြည့်” ဟု ပြောဖူးပါ၏။
ချစ်ကြည်ရေးလမ်းစ (အပိုင်း – ၁) ~~~~ ဖြိုးတုပ်လုပ်ပုံနှယ် ရှက်စရာလဲ ကောင်းတော့သည်။ နိုင်ငံကြီးသား မပီသလိုက်လေ။ ဘယ်နှယ့်ဗျာ၊ ကျုပ်တို့ အထွတ်အမြတ်ထားသော၊