ဆော့ခရတ္တိ၏ အဆွေခင်ပွန်း အယူအဆ (က) (အပိုင်း – ၃)

စာပိုဒ် (ဆ)

ထိုအခါ လိုင်စီငယ်က ဆိုသည်မှာ

ဆော့ခရတ္တိ၊ ကျွန်တော်၏ ဆန္ဒအလျောက် ကျွန်တော် ပြုခွင့်မရသည်မှာ မှန်ပါ၏။ သို့ရာတွင် ကျွန်တော်၏ အသက်ငယ်သေးသောကြောင့် ဖြစ်ရာသည်။

လိုင်စီငယ်၊ အသက်ငယ်ခြင်းသည် အကြောင်းမဟုတ်သင့်။ အသင်၏ အမိအဖတို့သည် အချို့သော အမှုကိစ္စများတွင် အသင် အသက်ငယ်သေးသည်ဟု ဆို၍ အသင့်ကိုမတား၊ အခွင့်ပေးထားသည် မဟုတ်ပါလော။ သူတို့အတွက် စာဖတ်ခိုင်းကြသောအခါ၊ စာအရေးခိုင်းကြသောအခါ မည်သူ့ကို ခိုင်းကြပါသနည်း။ အသင့်ကိုခိုင်းကြပါသလော။

ဟုတ်ပါသည်။ ကျွန်တော့်ကို ခိုင်းကြပါသည်။

ထိုအခါ အသင်ကောင်းသည် ထင်သည့်အတိုင်း ဖတ်ရန်၊ ရေးရန် အသင့်အား အခွင့်ပေးကြသည် မဟုတ်ပါလော။ စောင်းအတီးခိုင်းသောအခါ၌ အသင်၏အမိအဖတို့သည် ဤစောင်းကြိုးကို တင်းပါ၊ ထိုစောင်းကြိုးကို လျှော့ပါဟု အသင့်ကို သြဇာပေးကြပါသလော။ တစ်ဖန် အသင် စောင်းတီးသော အခါ၌ လက်ဖျားဖြင့်သာခတ်၍ တီးပါ၊ လက်ခတ်ဖြင့်သာ ခတ်၍တီးပါဟု အသင့်ကို သြဇာပေးကြပါသလော။

မပေးကြပါ။

ထိုသို့တပြီးကား၊ ဤအမှုကိစ္စ၌သာ အသင့်အား အခွင့်ပေး၍ ထိုထိုသော အမှုကိစ္စတို့၌ကား အသင့်အား အဘယ့်ကြောင့် အခွင့်မပေးကြသနည်း၊ အကြောင်း ရှိသင့်သည်။

ဆော့ခရတ္တိ၊ အကြောင်းရှိပါသည်။ သူတို့ အခွင့်ပြုကြသော အမှုကိစ္စသည် ကျွန်တော် တတ်သိနားလည်သော အမှုကိစ္စဖြစ်သောကြောင့်ပင်။ သူတို့ အခွင့်မပြုကြသော အမှုကိစ္စသည် ကျွန်တော် မတတ်သေးသော၊ မသိသေးသော၊ နားမလည်သေးသော အမှုကိစ္စ ဖြစ်သောကြောင့်ပင်။

ဟုတ်ပြီ။ ထိုသို့ဆိုလျှင် အသင် အတားအမြစ် အချုပ်အကိုင်ခံရခြင်းသည် အသင် အသက်ငယ်သောကြောင့် မဟုတ်။ အသင် မတတ်သေး၊ မသိသေး၊ နားမလည်သေးသောကြောင့်သာ ဖြစ်သည်။ အသင်သည် အဖထက်ပို၍ တတ်ပြီ၊ သိပြီ၊ နားလည်ပြီဟု စိတ်ချလာသော တစ်နေ့တွင် အသင်၏ အဖသည် သူ့ကိုယ်ကိုလည်းကောင်း၊ သူ့ပစ္စည်းဟူသမျှကို လည်းကောင်း အသင့်အား အပ်နှင်းမည် မုချ ဖြစ်သည်။ ဟုတ်ပါသလော။

ဟုတ်ပါသည်။

လိုင်စီငယ်၊ ဆိုချင်ပါသေးသည်။ အသင်၏ အိမ်နီးချင်းတို့ကလည်း အသင်၏အဖကဲ့သို့ သဘောထားကြပေလိမ့်မည်။ အိမ်ထောင်ကြီးကို အသင်စီးနိုင်ပြီဟု ယုံကြည်စိတ်ချလာသောအခါ အသင်၏ အဖသည် အသင့်ကိုပင် အိမ်ထောင်အစီးခိုင်းလိမ့်မည်ဟု ကျွန်ုပ်ထင်သည်။ အသင်ကော ထိုသို့ ထင်ပါသလော။

ထင်ပါသည်။

ထိုနည်းတူစွာ အသင်၌ ပညာအလုံအလောက် ရှိပြီဟု ယူဆလာကြသော အခါ၌လည်း အက်သင်းနိုင်ငံသားတို့သည် ပြည်ရေးရွာမှု တာဝန်ကို အသင့်လက်သို့ လွှဲအပ်ကြလိမ့်မည်ဟု ကျွန်ုပ်ထင်သည်။ အသင်ကော ထင်ပါသလော။

ဆော့ခရတ္တိ၊ ထိုသို့ပင် အထင်ရှိပါသည်။

စာပိုဒ် (ဇ)

ကောင်းပြီ၊ မေးချင်ပါသေးသည်။ အာရှတိုက်တွင် မင်းကြီးတစ်ပါး၌ အိမ်ရှေ့စံသားတော်တစ်ပါး ရှိသည်။ အသင်နှင့် ကျွန်ုပ်သည် ထိုမင်းကြီးထံ သွား၍ စားတော်ချက်အရာ၌ ကျွမ်းကျင်လိမ္မာကြောင်း လျှောက်ကြသည် ဆိုအံ့။ မင်းကြီး ယုံကြည်စိတ်ချလောက်အောင် ကျွန်ုပ်တို့၏ အတတ်ပညာကိုလည်း ပြနိုင်သည်ဆိုအံ့။ ထိုအခါ မင်းကြီးသည် သူ၏ ပွဲတော်အုပ်အတွက် သူ့သားတော်ကို အချက်ခိုင်းမည်လော။ ကျွန်ုပ်တို့ကို အချက်ခိုင်းမည်လော။ ထို့ပြင် ကျွန်ုပ်တို့ ကောင်းသည်၊ သင့်သည် ထင်သည့်အတိုင်း ချက်စေဟု ဆိုမည်လော။

ဆော့ခရတ္တိ၊ ကျွန်တော်တို့ကိုသာ ကျွန်တော်တို့ ကောင်းသည် ထင်သည့်အတိုင်း အချက်ခိုင်းမည်ပါ့။

ဤဟင်းကို အရသာရှိအောင် ချက်ရမည်ဖြစ်လျှင် ဟင်းအိုး၌ လက်တစ်ဆုပ်စာလောက် ဆားခတ်ဖို့လို၏ဟု ကျွန်ုပ်တို့က လျှောက်ကြသည်ဆိုအံ့။ သူ့သားတော်ကမူ လက်တစ်ဆိတ်စာလောက်သာ ဆားခတ်ဖို့လိုသည်ဟု လျှောက်သည်ဟု ဆိုအံ့။ ထိုအခါ မင်းကြီးသည် မည်သူ့ကို အခွင့်ပြုမည်နည်း။

ကျွန်တော်တို့ကိုသာ အခွင့်ပြုတော်မူမည်ပါ့။

ပုံစံတစ်ခု ပြပါဦးမည်။ သူ့သားတော်သည် မျက်စိနာသည်ဆိုအံ့။ အကယ်၍ သူ့သားတော်သည် မျက်စိကုအတတ်တို့ကို မတတ်ဟု သိလျှင် မင်းကြီးသည် သူ့သားတော်အား သူ့မျက်စိကို သူ ကုခွင့်ပေးမည်လော။

ပေးမည် မဟုတ်ပါ။

မျက်စိကုအတတ်ကို ကျွန်ုပ်တို့ တတ်ကြသည်ဆိုအံ့။ ကျွန်ုတို့ တတ်ကြသည်ကို မင်းကြီးကလည်း သိသည်ဆိုအံ့။ ထိုအခါ မင်းကြီးသည် ကျွန်ုပ်တို့ကို အကုခိုင်းမည်သာ။ ထိုအခါ သားတော်၏ မျက်စိနာကို ပျောက်ကင်းစေချင်သည်ဖြစ်လျှင် သားတော်၏ မျက်စိကို အဖွင့်ခိုင်း၍ မျက်စိထဲသို့ ပြာမှုန့်ဖြူး၍ ကုဖို့လို၏ဟု ကျွန်ုတို့က ဆိုကြစေကာမူ မင်းကြီးသည် ကျွန်ုပ်တို့ကိုသာ အကုခိုင်းမည် မဟုတ်ပါလော။

ကျွန်တော်တို့ကိုသာ အကုခိုင်းမည်ပါ့။

ထို့ပြင် တစ်ခုသော အမှုကိစ္စ၌ သူ့ထက်သော်လည်းကောင်း၊ သူ့သားတော်ထက်သော်လည်းကောင်း ကျွန်ုပ်တို့က ပို၍တတ်သည်၊ ပို၍သိသည်ဟု ယူဆလျှင် မင်းကြီးသည် ထိုအမှုကိစ္စ၌ ကျွန်ုပ်တို့ကိုသာ ခိုင်းမည် မဟုတ်ပါလော။

ဆော့ခရတ္တိ၊ ခိုင်းမည်ပါ့။

စာပိုဒ် (ဈ)

အချင်း လိုင်စီငယ်၊ ဆိုခဲ့သော ဆင်ခြေစကားတို့ကိုထောက်လျှင် ကျွန်ုပ်တို့သည် ဂရိလူမျိုးပင် ဖြစ်စေကာမူ၊ ဂရိလူမျိုး မဟုတ်သူပင် ဖြစ်စေကာမူ၊ ယောက်ျားပင် ဖြစ်စေကာမူ၊ မိန်းမပင်ဖြစ်စေကာမူ ကျွန်ုတို့ တတ်သိနားလည်သော အမှုကိစ္စများတွင် လူတိုင်းလူတိုင်းသည် ကျွန်ုပ်တို့ကို ယုံကြည်စိတ်ချလိမ့်မည်ဟု ဆိုနိုင်သည်။ ထိုအခါ ထိုသို့သော အမှုကိစ္စများကို ဆောင်ရွက်ရာ၌ ကျွန်ုပ်တို့သည် ကျွန်ုပ်တို့ ကောင်းသည်၊ သင့်သည် ထင်သည့်အတိုင်း ဆောင်ရွက်ကြရလိမ့်မည်။ ထိုအခါ ကျွန်ုတို့ကို မည်သူကမျှ တားမည်မဟုတ်၊ အခွင့်ပြုကြမည်သာ ဖြစ်သည်။ ထို့ပြင် မသိနားမလည်သေးသော သူတို့ကို တတ်သိနားလည်သော ကျွန်ု်တို့က ကြီးမှူးကြပ်မ၍ ဆောင်ရွက်ကြရလိမ့်မည်။ ထိုမျှသာ မကသေးပါ။ အများအကျိုးရှိအောင် ဆောင်ရွက်ကြရမည်သာ ဖြစ်သောကြောင့် ကျွန်ုပ်တို့ကသာ ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် ဆောင်ရွက်ကြရမည် ဖြစ်သည်။ အချင်း လိုင်စီငယ်၊ ကျွန်ုပ်တို့ တတ်သိနားလည်ခြင်းမရှိသော အမှုကိစ္စများ၌ကား ကျွန်ုတို့၏ ဆန္ဒအတိုင်း ဆောင်ရွက်ကြသည်ကို မည်သူကမျှ ခွင့်ပြုမည်မဟုတ်၊ တားကြမည်သာ ဖြစ်သည်။ သူတစ်ပါးကို မဆိုထားဘိ၊ အမိအဖနှင့်တကွ ချစ်နှစ်သက်သော သူများကပင် တားကြမည်ဖြစ်သည်။ ထိုသို့သော အမှုကိစ္စများတွင် ကျွန်ုပ်တို့သည် တတ်သိနားလည်သောသူများ၏ ကြီးမှူးကြပ်မမှုကို ခံယူကြရလိမ့်မည်။ ထို့ပြင် ကျွန်ုတို့၌ အများအကျိုးရှိအောင် ဆောင်ရွက်တတ်သောအသိ မရှိသဖြင့် တတ်သိနားလည်သူတို့ ဆောင်ရွက်ကြသော အမှုကိစ္စများ၌ ကျွန်ုပ်တို့က ဝင်စွက်ဖက်ခြင်း မပြုထိုက်ဟု ယူဆသည်။ အချင်းလိုင်စီငယ်၊ ကျွန်ုပ် ယခုတင်ပြသော ကောက်ချက်တို့ကို အသင်ကြိုက်ပါသလော။

ဆော့ခရတ္တိ၊ ကြိုက်ပါသည်။

စာပိုဒ် (ည)

ကောင်းပြီ၊ မေးချင်ပါသေးသည်။ အများအကျိုးရှိအောင် ဆောင်ရွက်ရန် ကျွန်ုတို့ တတ်သိနားလည်ခြင်း မရှိသော အမှုကိစ္စများတွင် မည်သူသည် ကျွန်ုပ်တို့ကို အဆွေခင်ပွန်းဟု သဘောထားနိုင်မည်နည်း၊ မည်သူသည် ကျွန်ုပ်တို့ကို ချစ်ခင်ကိုးစားနိုင်မည်နည်း။

ဆော့ခရတ္တိ၊ ထိုသို့ဖြစ်လျှင် ကျွန်တော်တို့ကို မည်သူမျှ အဆွေခင်ပွန်းဟု သဘောထားနိုင်မည် မဟုတ်ပါ၊ မည်သူမျှ ချစ်ခင်ကိုးစားနိုင်မည် မဟုတ်ပါ။

အများအကျိုးရှိအောင်၊ အများကောင်းအောင် ဆောင်ရွက်ရန် အသင်၌ တတ်သိနားလည်ခြင်းမရှိသည်ဖြစ်လျှင် အသင်၏အဖသည် အသင့်ကို ချစ်ခင်ကိုးစားနိုင်ပါမည်လော။ မည်သူသည် ချစ်ခင်ကိုးစားနိုင်မည်နည်း။

မည်သူကမျှ ချစ်ခင်ကိုးစားနိုင်မည် မဟုတ်သည်မှာ ထင်ရှားပါသည်။ ဟုတ်ပြီ။ အသင့်မှာ တတ်သိနားလည်ခြင်း ရှိလာ၍ အများအကျိုးရှိအောင်၊ အများကောင်းအောင် ဆောင်ရွက်တတ်ခြင်း ရှိလာသောအခါ လူတိုင်းလူတိုင်းသည် အသင်၏ မိတ်ဆွေဖြစ်လာ၍ အသင့်ကို ချစ်ခင်ကိုးစားလာမည် မဟုတ်ပါလော။ အများအကျိုးရှိအောင် အများကောင်းအောင် အသင့်ကိုယ်ကို အသင် အသုံးချတတ်ခြင်း မရှိလျှင်မူကား အသင်၏ အဖလည်း အသင်၏ မိတ်ဆွေဖြစ်လာမည် မဟုတ်၊ အသင်၏ အမိလည်း အသင်၏မိတ်ဆွေဖြစ်လာမည် မဟုတ်။ အသင့်ကို ချစ်နှစ်သက်သောသူလည်း အသင်၏မိတ်ဆွေ ဖြစ်လာမည် မဟုတ်။ မည်သူမျှ အသင်၏မိတ်ဆွေ ဖြစ်လာမည် မဟုတ်။ အချင်း လိုင်စီငယ်၊ အသင် တတ်သိနားလည်ခြင်းမရှိသေးသော အမှုကိစ္စတွင် အသင် တတ်သည်၊ အသင် သိသည်၊ အသင် နားလည်သည်ဟု ဆိုနိုင်ပါမည်လော။

ဆော့ခရတ္တိ၊ အဘယ်မှာ ဆိုနိုင်အံ့နည်း။

ထို့အပြင် သင်သည် ဆရာကို အားကိုးနေရသေးသည်ဖြစ်လျှင် အသင် မတတ်သေး၊ အသင် မသိသေး၊ အသင် နားမလည်သေးဟု ဆိုရမည်ပါ့။

ဆိုရမည်ပါ့။

ကောင်းပြီ။ အသင် မတတ်သေး၊ အသင် မသိသေး၊ အသင် နားမလည်သေးဟု ဆိုလျှင် အသင် တတ်ပြီ၊ အသင် သိပြီ၊ အသင် နားလည်ပြီဟု အသင့်ကိုယ်ကို အသင် အထင်ကြီးနိုင်ပါမည်လော။

ဆော့ခရတ္တိ၊ အဘယ်မှာလျှင် အထင်ကြီး၍ ရနိုင်ပါမည်နည်း။

စာပိုဒ် (ဋ)

လိုင်စီငယ်က ထိုသို့ဆိုသောအခါ ကျွန်ုပ်သည် ဟိပေါသာလိကို လှမ်းကြည့်၍ မဆိုသင့်သည်ကို ဆိုမိမည်ကဲ့သို့ ဖြစ်လိုက်သည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် အချင်း ဟိပေါသာလိ၊ လိုင်စီငယ်ကို အသင်ချစ်၍ အသင်ကိုယ်တိုင် မိတ်ကောင်းဆွေကောင်း ပီသချင်သည်ဖြစ်လျှင် လိုင်စီငယ်ကို အသင် မြှောက်၍ပင့်၍ မပြောပါနှင့်၊ မြှောက်လုံးပင့်လုံးများဖြင့် မဖျက်ဆီးပါနှင့်၊ လိုင်စီငယ်ကို နှိမ့်ချသောစိတ်ရှိလာအောင် ပြောပါဟုဆိုရန် ကျွန်ုပ်၌ အကြံဖြစ်ခဲ့သောကြောင့်ပင်။ သို့ရာတွင် ကျွန်ုပ်နှင့် လိုင်စီငယ်တို့ ပြောဟောကြသော စကားတို့ကြောင့် ဟိပေါသာလိ ဣန္ဒြေပျက်နေသည်ကို လည်းကောင်း၊ စကားဝိုင်းထဲ၌ ရှိနေလင့်ကစား လိုင်စီငယ် မြင်မည်စိုး၍ ပုန်းလျှိုးကွယ်လျှိုး နားထောင်နေသည်ကို လည်းကောင်း ကျွန်ုပ် သတိထားမိသည်။ ထို့ကြောင့် ဆိုမည့်စကားကို မဆိုတော့ဘဲ ခပ်မဆိတ် နေလိုက်ပါသည်။

ဆရာဇော်ဂျီ ဘာသာပြန်ဆိုထားသော ပလေးတိုးနိဒါန်း မှ ကူးယူဖော်ပြသည်။