အမေရိကန်ပြည်ရှိ အလွန်ပွဲတောင်းခံရသော လူတစ်စုသည်ပင်လျှင် သူတို့အပေါ်တွင် အဟုတ်တကယ် စိတ်ဝင်စားခြင်းဖြင့် သူတို့၏ အဖိုးတန်သော အချိန်များအကြားမှ ကျွန်ုပ်တို့ကို ဂရုတစိုက်ပြုကာ လာရောက်ကူညီအောင် ကျွန်ုပ်တို့ တတ်စွမ်းနိုင်ကြောင်းကို ကျွန်ုပ်ကိုယ်တိုင် တွေ့ရှိခဲ့ရ၏။ သက်သေပြပါအံ့။
နှစ်ပေါင်းအတော်ကြာလောက်က ဘရုကလင် သိပ္ပံ ဝိဇ္ဇာကျောင်းတွင် ကျွန်ုပ်သည် ပုံဝတ္ထုရေးနည်းသင်တန်းကို ဖွင့်ထား၏။ ကက်သလင်း နော်ရစ်၊ ဖင်းနီး ဟတ်၊ အိုင်ဒါ တာဘယ်၊ အယ်လဘတ် ပေဆန်း တာဟွန်း၊ ရူပန် ဟယူး နှင့် အခြားသော အလွန်အလုပ်များသော နာမည်ကျော် ဝတ္ထုရေးဆရာများကို ဘရုကလင်သို့ လာရောက်၍ ကျွန်ုပ်၏ အတန်းသားများအား သူတို့၏ ကိုယ်တွေ့များမှ ရနိုင်သော အကျိုးကျေးဇူးများကို ဟောပြောစေလို၏။ ထို့ကြောင့် သူတို့၏ စာအုပ်များကို ကျွန်ုပ်တို့သည် အလွန်လေးစားကြောင်း၊ သူတို့၏ အကြံဉာဏ်များကိုလည်း အလွန်အမင်း ခံယူလိုကြောင်း၊ ထို့ပြင် သူတို့၏ အောင်မြင်ကြောင်း နည်းလမ်းကောင်းများကိုလည်း လေ့လာဆည်းပူးလိုကြောင်းဖြင့် သူတို့ထံမှ စာရေးလိုက်၏။
စာအစောင်တိုင်းတွင် အတန်းသားပေါင်း ၁၅၀ လောက် လက်မှတ်ရေးထိုးကြ၏။ ထိုဝတ္ထုရေးဆရာကြီးများသည် အလွန်အလုပ်များလျက် ရှိသောကြောင့် ကျွန်ုပ်တို့အား ဟောပြောရန်အတွက် ပြင်ဆင်ရန်ကိုပင် အချိန်ရနိုင်မည် မဟုတ်ကြောင်းကိုလည်း စာထဲတွင် ထည့်၍ ရေးလိုက်သေး၏။ ထို့ကြောင့် သူတို့၏ အတ္ထုပတ္တိနှင့်တကွ သူတို့၏ လုပ်ပုံလုပ်နည်းနိဿရည်းများကို သိလိုသော မေးခွန်းတစ်ဖုံစီကိုလည်း စာအိတ်ထဲတွင် ထည့်ပေးလိုက်၏။
သူတို့သည် ဤကဲ့သို့ ဖိတ်မန္တကပြုခြင်းကို နှစ်သက်ကြ၏။ ဘယ်သူမကြိုက်ဘဲ ရှိပါအံ့နည်း။ ထို့ကြောင့် ထိုသူတို့သည် သူတို့မြို့ရွာမှ ဘရုကလင်မြို့သို့ လာရောက်ကြပြီးလျှင် ကျွန်ုပ်တို့ကို ကူညီကြ၏။
သီအိုဒိုရုစဗဲ့ အစိုးရအဖွဲ့၏ ဘဏ္ဍာရေးဝန်ကြီး လက်စလီရှော၊ ထပ်ဖထအစိုးရအဖွဲ့၏ အစိုးရရှေ့နေချုပ်ကြီး ဂျော့ဒဗလျူဝစ်ကာရှမ၊ ဝီလျံ ဂျင်းနင်း ဗရိုင်းယန်း၊ ဖရန့်ကလင် ဒီရုစဗဲ့နှင့် အခြားသော နိုင်ငံကျော်ပုဂ္ဂိုလ်ကြီးများကိုလည်း လာရောက်၍ ကျွန်ုပ်၏တပည့်များကို နည်းပေးလမ်းပေးပြ ပြုပါရန် ဖိတ်ကြားရာတွင် အထက်ပါနည်းကိုပင် အသုံးပြုခြင်းဖြင့် အောင်မြင်ခဲ့၏။
နွားသတ်သမားဖြစ်စေ၊ ပေါင်မုန့်ဖုတ်သမားဖြစ်စေ၊ ရှင်ဘုရင်ဖြစ်စေ လူမှန်သမျှသည် သူတို့ကို အထင်ကြီးသောလူများကို နှစ်သက်ခြင်းမှာ ဓမ္မတာပင်တည်း။ သက်သေပြပါအံ့။
ကမ္ဘာစစ်ကြီးပြီးစက ဂျာမန်ကိုင်ဇာဘုရင်မှာ ကမ္ဘာပေါ်တွင် လူများ၏ အလွန်စက်ဆုပ်ရွံရှာမုန်းတီးခြင်း အခံရဆုံးသူတစ်ဦး ဖြစ်ကောင်းဖြစ်ပေမည်။ သူ၏ တိုင်းပြည်သားများကပင် ပုန်ကန်ထကြွသောကြောင့် အသက်ဘေးမှ ချမ်းသာရာရအောင် သူသည် ဟော်လန်သို့ ထွက်ပြေးခဲ့ရ၏။ သူ့ကို မည်မျှ စိတ်နာမုန်းတီးနေကြသနည်းဆိုသော် သန်းပေါင်းများစွာသောလူတို့သည် သူ့ကို တွေ့ရာသင်္ချိုင်း ဓားမဆိုင်းဘဲ အရှင်လတ်လတ် ခုတ်ပိုင်းသတ်ဖြတ်ရန် များစွာတောင့်တခဲ့၏။ ထိုကဲ့သို့ တစ်နိုင်ငံလုံး တစ်ကမ္ဘာလုံး သူ့အပေါ်တွင် ဒေါသူပုန်ထလျက်ရှိစဉ် ကလေးသူငယ်တစ်ဦးသည် သူ့အပေါ်တွင် ကြင်နာမြတ်နိုးကြောင်းဖြင့် စီကုံးထားသည့် စာတစ်စောင်ကို ခပ်ရိုးရိုးကလေးရေး၍ သူ့ထံသို့ ပို့လိုက်၏။ စာထဲတွင် အခြားသူများက ကိုင်ဇာအပေါ်တွင် ဘယ်လိုပင် စေတနာထားစေကာမူ ထိုသူငယ်ကလေးမူကား ကိုင်ဇာကို သူ၏ဘုရင်ဧကရာဇ်မင်းမြတ်ဟူ၍ ချစ်မြတ်နိုးမည့်အကြောင်းကိုလည်း ရေးထည့်လိုက်သေး၏။ ထိုစာသည် ကိုင်ဇာဘုရင်၏အသည်းကို စွဲသွားစေ၏။ ထို့ကြောင့် သူသည် စာရေးသော သူငယ်ကလေးအား သူ့ထံသို့ လာရောက်လည်ပတ်ရန် ဖိတ်ကြားလိုက်၏။ သူငယ်ကလေးသည် သူ၏မိခင်နှင့်အတူ ကိုင်ဇာထံသို့ လာရောက် လည်ပတ်ရာ ကိုင်ဇာသည် သူငယ်ကလေး၏မိခင်ကို ထိမ်းမြားလက်ထပ်လိုက်လေသည်။ သူငယ်ကလေးသည် ‘မိတ္တဗလ ဋ္ဋီကာ’ စာအုပ်ကို ဖတ်ရန်မလို။ သူ၏ ဝမ်းတွင်းမှ ထိုနည်းများကို အလိုအလျောက် သိပြီး ဖြစ်လေသည်။
ကျွန်ုပ်တို့သည် မိတ်ဆွေပေါများလိုလျှင် ကျွန်ုပ်တို့၏ ကိုယ်ကျိုးကိုမကြည့်ဘဲ အချိန်ကုန် အပင်ပန်းခံ၍ အခြားသူ၏ ကိစ္စများကို ကြင်နာထောက်ထားစွာ အစွမ်းကုန် ဆောင်ရွက်ပေးရပေမည်။ ယခု ဝင်ဆာမြို့စားသည် ဝေလမင်းသား အိမ်ရှေ့ဥပရာဇာ ဖြစ်စဉ်က တောင်အမေရိကသို့ တိုင်းခန်းလှည့်လည်ရန် တာဝန်ကျလေသည်။ တိုင်းခန်းလှည့်လည်သည့်အခါ ဧည့်ခံကြိုဆိုပွဲများ၊ အစည်းအဝေးများတွင် တိုုင်းရင်းဘာသာဖြစ်သော စပိန်ဘာသာဖြင့် ပြောကြားသည့်အတွက် တောင်အမေရိကတိုက်သားများသည် သူ့ကို မေတ္တာရှိကြသည်။
